Koleksiyon: İçgüdü

İçgüdü, bir canlının öğrenmeye ya da bilinçli düşünmeye gerek duymadan, doğuştan getirdiği kalıtsal davranış programlarıdır. Evrimsel süreçte hayatta kalma ve üreme şansını artırdığı için korunmuşlardır. Örneğin kuşların göç etmesi, örümceklerin ağ örmesi, bir bebeğin emme refleksi ya da tehlike karşısında savaş-kaç tepkisi içgüdüsel davranışlardır. Nörobilim açısından bakıldığında, içgüdüler beynin evrimsel olarak eski yapılarıyla (özellikle limbik sistem ve beyin sapı) ilişkilidir. Bu sistemler, hızlı karar almayı ve otomatik tepkileri mümkün kılar. Psikoloji açısından ise içgüdüler, bilinçdışı motivasyonların kaynağı olabilir; Freud gibi düşünürler bunları insan davranışını şekillendiren temel güçler arasında saymıştır. İnsanlarda doğrudan “içgüdü” araştırması yapmak etik ve pratik olarak sınırlı olduğundan, bilim insanları genellikle hayvan çalışmaları üzerinden insan içgüdülerini anlamaya çalışır. Bu yaklaşımın temelinde evrimsel biyoloji vardır: İnsan ile diğer hayvanlar (özellikle memeliler ve primatlar) ortak ataları paylaştığı için, onların davranış kalıpları bize “insan içgüdülerinin kökeni” hakkında ipuçları verir.